რატომ გვჭირდება რიტმი საბავშვო მუსიკალურ სკოლებში?
4

რატომ გვჭირდება რიტმი საბავშვო მუსიკალურ სკოლებში?

რატომ გვჭირდება რიტმი ბავშვთა მუსიკალურ სკოლებში?მუსიკალური სკოლების დღევანდელი მოსწავლეები, განსაკუთრებით დაწყებითი სკოლის მოსწავლეები, მძიმედ არიან დატვირთული სხვადასხვა დამატებითი კლასებითა და კლუბებით. მშობლები, რომელთაც სურთ გაუადვილონ შვილს ბავშვთა მუსიკალურ სკოლებში სწავლა, ცდილობენ გააერთიანონ რამდენიმე აკადემიური დისციპლინა ან შეცვალონ ერთი მეორეთი. მუსიკალურ სკოლაში რიტმი ხშირად არ არის შეფასებული მათი მხრიდან.

რატომ არ შეიძლება რიტმის შეცვლა სხვა ობიექტით?

რატომ არ შეიძლება ამ საგნის ჩანაცვლება ქორეოგრაფიით, აერობიკით ან ტანვარჯიშით? პასუხს ორიგინალური სახელწოდება იძლევა - რიტმული სოლფეჯიო.

ტანვარჯიშისა და ქორეოგრაფიის გაკვეთილებზე მოსწავლეები ეუფლებიან საკუთარი სხეულის პლასტიურობას. რიტმიკის აკადემიური დისციპლინა ავლენს მოსწავლის უფრო დიდ პოტენციალს, აძლევს მას ახალგაზრდა მუსიკოსისთვის აუცილებელ ცოდნის ფართო სპექტრს.

გაკვეთილის გახურებით გახსნით, მასწავლებელი თანდათან ჩაძირავს მოსწავლეებს სხვადასხვა სახის მუსიკალური აქტივობების თეორიასა და პრაქტიკაში.

რას იძლევა რიტმული სოლფეჯიო?

ბავშვებისთვის რიტმიკა ერთგვარ დამხმარე საშუალებად იქცა მთავარ თეორიულ დისციპლინასთან - სოლფეჯოსთან დაკავშირებული პრობლემების გადაჭრაში. ამ საგნის სირთულის გამო ბავშვები ხშირად ტოვებენ სკოლას და მუსიკალური განათლება არასრული რჩება. რიტმულ გაკვეთილებზე მოსწავლეები ახდენენ თავიანთ რიტმულ შესაძლებლობებს და სწავლობენ სხეულის სხვადასხვა მოძრაობის კოორდინაციას. ყოველივე ამის შემდეგ, მეტრიანი რიტმის გრძნობა ძალზე მნიშვნელოვანია ყველა მუსიკალურ ინსტრუმენტზე დაკვრისას (ვოკალი არ არის გამონაკლისი)!

ისეთი კონცეფცია, როგორიცაა "ხანგრძლივობა" (მუსიკალური ხმის ხანგრძლივობა) ბევრად უკეთ და სწრაფად შეიწოვება სხეულის მოძრაობებით. სხვადასხვა საკოორდინაციო დავალება გვეხმარება სხვადასხვა ხანგრძლივობის ერთდროული მოძრაობის გაგებაში, რაც ხშირად გვხვდება მუსიკაში.

მოსწავლეები აძლიერებენ უნარს დროულად შეჩერდნენ, როდესაც ხედავენ პაუზას ნოტებში, დროულად დაიწყონ მუსიკალური ნაწარმოების შესრულება და ბევრად მეტი რიტმის გაკვეთილებზე.

როგორც მუსიკალური სკოლების პრაქტიკა გვიჩვენებს, რიტმის პრობლემური გრძნობის მქონე ბავშვებს ერთი წლის შემდეგ შეუძლიათ სცენაზე მსვლელობა, ხოლო გაკვეთილების ორი წლის შემდეგ ისინი ერთდროულად ატარებენ ერთი ხელით, აჩვენებენ ფრაზებს/წინადადებებს და ასრულებენ რიტმს. მელოდია მათი ფეხებით!

მუსიკალური ნაწარმოებების ფორმების შესწავლა რიტმის გაკვეთილებზე

ბავშვებისთვის რიტმი, უფრო სწორად, მისი გაკვეთილები, როგორც წესი, ხდება არა მხოლოდ საინტერესო აქტივობა, არამედ ცოდნის, უნარებისა და შესაძლებლობების ერთგვარი საგანძური. საქმე ამაშია: მოსწავლეები სოლფეჯიოს პირველი რიტმული გაკვეთილებიდან იწყებენ პატარა ნაჭრების სახით მუშაობას. ფრაზების, წინადადებების მოსმენა, ამოცნობა და სწორად რეპროდუცირება, პერიოდის შეგრძნება - ეს ყველაფერი ძალიან მნიშვნელოვანია ნებისმიერი შემსრულებელი მუსიკოსისთვის.

მუსიკალური ლიტერატურის ელემენტები რიტმზე

გაკვეთილების დროს ბავშვების ცოდნის ბაზა ივსება მუსიკალური ლიტერატურით, სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, თანდათან იზრდება მუსიკის მოცულობა, რომელიც მათ სიცოცხლის ბოლომდე ახსოვს. მოსწავლეები ცნობენ კომპოზიტორებს და იხსენებენ მათ ნამუშევრებს კლასში ერთი და იგივე მუსიკალური მასალის რამდენჯერმე გამეორებით, მაგრამ განსხვავებული ამოცანებით. გარდა ამისა, ისინი სწავლობენ მუსიკაზე, პერსონაჟებზე, ჟანრებზე, სტილზე საუბარს და მისი განსაკუთრებული გამოხატვის საშუალებების მოსმენას. ფანტაზიის გამოყენებით ბავშვები აჩვენებენ მუსიკის სულს სხეულში გავლის გზით. ეს ყველაფერი უჩვეულოდ აფართოებს ინტელექტუალურ ჰორიზონტს და მოგვიანებით გამოდგება სამუსიკო სკოლაში შემდგომ სწავლაში.

სპეციალობის გაკვეთილებზე მუშაობა ინდივიდუალურია. ჯგუფური გაკვეთილების დროს ზოგიერთი ბავშვი თავს იკეტება და მასწავლებელს მათთან მიახლოების უფლებასაც კი არ აძლევს. და მხოლოდ მუსიკალურ სკოლაში რიტმი ხორციელდება ნაკლებად ფორმალურ გარემოში და, შესაბამისად, შეუძლია გაათავისუფლოს სტუდენტები, ეხმარება მათ ახალ ჯგუფში ინტეგრაციაში. ტყუილად არ არის, რომ ეს გაკვეთილები სწავლის პირველ ორ წელს ავსებს გრაფიკის ადგილს.

დატოვე პასუხი