ექსპოზიცია |
მუსიკის პირობები

ექსპოზიცია |

ლექსიკონის კატეგორიები
ტერმინები და ცნებები

ექსპოზიცია (ლათ. expositio – პრეზენტაცია, ჩვენება, from expono – lay out, flaunt) – მუზების ნაწილების ფუნქცია. მუსიკის ფორმები. აზროვნება (ანუ მუსიკალური აზრი), განმავითარებელი, დამაკავშირებელი, საპასუხო და სხვა ნაწილების ფუნქციისგან განსხვავებით; ასევე შესაბამისი სექციების სახელწოდება ფუგაში, სონატის ფორმაში, რონდო სონატაში (კონცერტის 1-ელ ნაწილში არის ორმაგი E.; აგრეთვე მუსიკალური ფორმა, განვითარება, რეპრიზა, კოდა). საწყისს ახორციელებს ე. თემის ჩვენება (სონატის სახით – მთავარი თემა). E. ტიპიური განმარტებებისთვის. ჰარმონიის, თემატური და ზოგადი სტრუქტურის თავისებურებები, რომლებიც ერთად ქმნიან ექსპოზიციებს. მუსიკის პრეზენტაციის ტიპი. მასალა (IV Sposobin-ის მიხედვით). ამ ტიპის მთავარი ნიშანია „ხასიათის სტაბილურობა და სახსრების ეკონომიურობა“ (IV Sposobin, „Musical Form“, 1947, გვ. 30): 1) ტონალური ერთიანობა და ჰარმონია. სტაბილურობა აკორდების აქტიური ცვლილებით; 2) თემატური. ერთიანობა; 3) სტრუქტურული მთლიანობა, შეკრული სტრუქტურების არსებობა (წინადადება, წერტილი). ექსპოზიციის ზოგადი პრინციპები. პრეზენტაციის ტიპები განსხვავებულად განხორციელდება დეკომპში. მუსიკალური ფორმები (მაგალითად, საწყისი პერიოდი მარტივი სამნაწილიანი ფორმით, ე. ფუგა, ე. სონატა ფორმა) და დეკომპ. სტილები (ზოგი ნიშნავს ვენის კლასიკაში, სხვები გვიანდელ რომანტიკოსებში და სხვები მე-20 საუკუნის ტონალურ მუსიკაში). ექსპოზიციის ნიმუშები. ექსპოზიციები: ჯ. ლ.ბეთჰოვენი, მე-2 სიმფონია, 1-ლი ნაწილი, 24-5 ზოლები; SS პროკოფიევი, მე-1 სონატა ფორტეპიანოფორტესთვის, 1-ლი ნაწილი, ზოლები 44-9; P. Hindemith, “Ludus tonalis”, ფუგა C-ში, ზოლები 1-1; IF სტრავინსკი, „Merry branle“ ბალეტიდან „Agon“, ბარები 20-1; A. Berg, Wozzeck, მოქმედება 11, სცენა 310, ზოლები 319-2; ა. ვებერნი, „თვალების შუქი“ თხზ. 5, ბარები 761-768; RK Shchedrin, სონატა პიანინოფორტესთვის, 26-ლი მოძრაობა, ზოლები 8-13.

წყაროები: იხილეთ ხელოვნებაში. მუსიკალური ფორმა.

იუ. ნ.ხოლოპოვი

დატოვე პასუხი