ერიხ ვოლფგანგ კორნგოლდი |
კომპოზიტორები

ერიხ ვოლფგანგ კორნგოლდი |

ერიხ ვოლფგანგ კორნგოლდი

დაბადების თარიღი
29.05.1897
Გარდაცვალების თარიღი
29.11.1957
პროფესია
კომპოზიტორი, დირიჟორი
ქვეყანა
ავსტრიაში

ერიხ ვოლფგანგ კორნგოლდი (დ. 29 მაისი, 1897, ბრნო – გ. 29 ნოემბერი, 1957, ჰოლივუდი) იყო ავსტრიელი კომპოზიტორი და დირიჟორი. მუსიკალური კრიტიკოსის იულიუს კორნგოლდის შვილი. კომპოზიციას სწავლობდა ვენაში რ.ფუქსთან, ა.ზემლინსკისთან, გ.გრედენერთან. როგორც კომპოზიტორმა მისი დებიუტი შედგა 1908 წელს (პანტომიმა „Bigfoot“, დადგმული ვენის სასამართლოს ოპერაში).

კორნგოლდის შემოქმედება ჩამოყალიბდა მ.რეგერისა და რ.შტრაუსის მუსიკის გავლენით. 20-იანი წლების დასაწყისში. კორნგოლდი დირიჟორობდა ჰამბურგის საქალაქო თეატრში. 1927 წლიდან ასწავლიდა ვენის მუსიკისა და საშემსრულებლო ხელოვნების აკადემიაში (1931 წლიდან პროფესორი; მუსიკის თეორიის კლასი და დირიჟორის კლასი). მან ასევე შეიტანა მუსიკალური კრიტიკული სტატიები. 1934 წელს ემიგრაციაში წავიდა აშშ-ში, სადაც ძირითადად წერდა მუსიკას ფილმებისთვის.

კორნგოლდის შემოქმედებით მემკვიდრეობაში ოპერებს უდიდესი მნიშვნელობა აქვს, განსაკუთრებით „მკვდარი ქალაქი“ („Die tote Stadt“, დაფუძნებული როდენბახის რომანზე „მკვდარი ბრიუგე“, 1920 წელი, ჰამბურგი). მრავალი წლის უგულებელყოფის შემდეგ, მკვდარი ქალაქი კვლავ იდგმება ოპერის სცენაზე (1967, ვენა; 1975, ნიუ-იორკი). ოპერის სიუჟეტი (კაცის ხედვა, რომელიც გლოვობს გარდაცვლილ ცოლზე და იდენტიფიცირება მოცეკვავე, რომელსაც იგი შეხვდა გარდაცვლილთან) საშუალებას აძლევს თანამედროვე სასცენო მიმართულებას შექმნას სანახაობრივი წარმოდგენა. 1975 წელს დირიჟორმა ლეინსდორფმა ჩაწერა ოპერა (კოლოტის, ნებლეტის, RCA ვიქტორის როლებში).

ინსტრუმენტული და რედაქტირებულია ჯ. ოფენბახის, ჟ. შტრაუსის და სხვათა არაერთი ოპერეტა.

კომპოზიციები:

ოპერები – პოლიკრატეს ბეჭედი (Der Ring des Polykrates, 1916), Violanta (1916), Eliana's Miracle (Das Wunder des Heliana, 1927), ეკატერინე (1937); მუსიკალური კომედია - ჩუმი სერენადა (The silent serenade, 1954); ორკესტრისთვის – სიმფონია (1952), სიმფონიეტა (1912), სიმფონიური უვერტიურა (1919), სუიტა მუსიკიდან შექსპირის კომედიამდე „Much Ado About Nothing“ (1919), სიმფონიური სერენადა სიმებიანი ორკესტრისთვის (1947); კონცერტები ორკესტრთან ერთად – ფორტეპიანოსთვის (მარცხენა ხელისთვის, 1923), ჩელოსთვის (1946), ვიოლინოსთვის (1947); კამერული ანსამბლები — საფორტეპიანო ტრიო, 3 სიმებიანი კვარტეტი, საფორტეპიანო კვინტეტი, სექსტეტი და ა.შ.; ფორტეპიანოსთვის – 3 სონატა (1908, 1910, 1930), პიესები; სიმღერები; მუსიკა ფილმებისთვის, მათ შორის რობინ ჰუდი (1938), ხუარესი (ხუარესი, 1939).

მ.მ. იაკოვლევი

დატოვე პასუხი