მხარეები |
ლექსიკონის კატეგორიები
ტერმინები და ცნებები, მუსიკალური ჟანრები
იტალი. პარტიტა, განათებული. – ნაწილებად დაყოფილი, ლათ. partio – ვყოფ
1) საწყისი კონ. მე-16-დან მე-18 საუკუნის დასაწყისამდე იტალიასა და გერმანიაში – ვარიაციების ციკლის ვარიაციის აღნიშვნა; მთელი ციკლი ეწოდა იგივე ტერმინით კომპლექტებში. ნომერი (ნაწილობრივი). ნიმუშები Gesualdo-დან (Partite strumentali, დაახლოებით 1590), G. Frescobaldi (Toccate e partite, 1614), JS Bach (organ partitas for chorales) და სხვ.
2) 17-18 სს. ტერმინი „პარტიტა“ ასევე გაგებული იყო, როგორც ტერმინის სუიტის ექვივალენტი (იხილეთ, მაგალითად, ჯ. ამ თვალსაზრისით ტერმინს მე-20 საუკუნის ზოგიერთი კომპოზიტორიც იყენებს. (ა. კაზელა, ფ. გედინი, გ. პეტრასი, ლ. დალაპიკოლა).