დომინანტი |
მუსიკის პირობები

დომინანტი |

ლექსიკონის კატეგორიები
ტერმინები და ცნებები

დომინანტი (ლათ. dominans, genus case dominantis – დომინანტი; ფრანგული dominante, გერმანული Dominante) – სასწორის მეხუთე ხარისხის სახელწოდება; ჰარმონიის დოქტრინაში ასევე ე.წ. აკორდები, რომლებიც აგებულია ამ ხარისხზე და ფუნქცია, რომელიც აერთიანებს V, III და VII ხარისხის აკორდებს. D.-ს ზოგჯერ უწოდებენ ნებისმიერ აკორდს, რომელიც მდებარეობს მოცემულზე მეხუთედი მაღლა (JF Rameau, Yu. N. Tyulin). D. (D) ფუნქციის ნიშანი შემოგვთავაზა X. Riemann-მა.

ფრეტის მეორე საყრდენის კონცეფცია არსებობდა ჯერ კიდევ შუა საუკუნეებში. რეჟიმების თეორია სახელწოდებებით: ტენორი, რეპერკუსია, ტუბა (პირველი და მთავარი საყრდენი ერქვა სახელებს: ფინალისი, საბოლოო ტონი, რეჟიმის მთავარი ტონი). S. de Caux (1615) აღინიშნება ტერმინით "D". V ნაბიჯი ავთენტურში. ფრეტები და IV – პლაგალაში. გრიგორიანული თვალსაზრისით, ტერმინი "D". (ფსალმოდი. ან მელოდიური. დ.) აღნიშნავს რეპერკუსიის ხმას (ტენორი). ეს გაგება, რომელიც ფართოდ იყო გავრცელებული მე-17 საუკუნეში, შემორჩენილია (დ. იონერი). ფრეტის ზედა მეხუთე ნაწილის აკორდის უკან არის ტერმინი "D". დაფიქსირდა JF რამოს მიერ.

D. აკორდის მნიშვნელობა ფუნქციურ ჰარმონიაში. საკვანძო სისტემა განისაზღვრება მისი მიმართებით მატონიზირებელ აკორდთან. მთავარი დ-ის ტონს შეიცავს ტონიკი. ტრიადები, ტონალური სერიიდან ტონიკით. მღელვარების ხმა. მაშასადამე, D. არის, როგორც იქნა, გამომუშავებული მატონიზირებელი, მისგან მიღებული. D. აკორდი მაჟორში და ჰარმონიაში. მინორი შეიცავს შესავალ ტონს და აქვს გამოხატული მიდრეკილება რეჟიმის ტონიკისკენ.

წყაროები: იხილეთ ხელოვნებაში. ჰარმონია.

იუ. ნ.ხოლოპოვი

დატოვე პასუხი